Esports?? Huh
Er is verschil van mening over of het spelen van games als “sport” beschouwd kunnen worden. De e-sport is enorm gegroeid, zowel op vlak van publiek als prijzengeld. Terwijl sommigen dit als een geldige reden zien om de e-sport als sport te beschouwen, zijn er nog steeds veel tegenstanders die volhouden dat het nooit een volwaardige sport zal zijn. Daarbovenop zien velen een onderscheid tussen hun competitieve gamingcompetities en de meer commerciële e-sportcompetities van andere genres.
Geografisch gezien spelen e-sports zich vooral af in de meer ontwikkelde landen. Zuid-Korea bijvoorbeeld, is momenteel het land met de meer prestigieuze e-sportcompetities. Bovendien krijgen professionele gamers daar sinds het jaar 2000 een officiële licentie. Naast Zuid-Korea spelen de meeste competities zich af in Europa, Noord-Amerika, Australië en China. Ondanks het brede aanbod van videogames, staat e-sport er voorlopig nog in de kinderschoenen. In 2013 was de Canadese League of Legends-speler Danny “Shiphtur” Le de eerste pro-gamer die een P-1A visum kreeg voor een competitie in de Verenigde Staten. Dit visum wordt enkel uitgereikt aan internationaal erkende atleten.
Major Gaming League gaf rapporten vrij waaruit bleek dat 85% van hun deelnemers mannelijk is, tegenover 15% vrouwelijke deelnemers. 60% van de deelnemers is tussen 18 en 34 jaar. Het feit dat gamen minder populair is bij vrouwen heeft hier waarschijnlijk mee te maken en er wordt verwacht dat als de negatieve stereotypen omtrent esport verdwijnen er ook meer vrouwelijke esport atleten zullen zijn.
